Vrijheid

Hoe vanzelfsprekend is vrij denken, vrij leven? 

door Monika Heldoorn

Op 8 mei 1945 was het alsof de wereld ineens weer kleur kreeg. Na vijf jaar angst, honger, lijden en strijden konden eindelijk de Nederlandse vlaggen uit. De laatste bezetters werden IJsselstein uitgejaagd. Een zomer van ongekend feestvieren volgde.  

Zo stel ik het me tenminste voor. Als kind van de Jaren ‘80 is de oorlog ver voor mijn tijd – toen waren mijn grootouders jong. Vrijheid is voor mij vanzelfsprekend. Wat voor ‘n groot goed vrij zijn is, ervaar ik een heel klein beetje tijdens de huidige sociale isolatie. Niet sporten of naar de film, niet uitwaaien aan zee. Maar ik heb zoveel dat ik in andere tijden en landen nooit zou hebben gehad. Ik mag denken, lezen, zien en zeggen wat ik wil. Liefhebben wie ik wil. Ik ben gezond, mijn familie ook. Ik kan thuis werken.  

Vrijheid - vrij denken, vrij leven – is uiteraard niet vanzelfsprekend. 75 jaar geleden gaven velen hun leven om ons te bevrijden. En steeds minder mensen kunnen ons er persoonlijk over vertellen. Terwijl die verhalen zo belangrijk zijn: juist daardoor begrijpen we de waarde van het nu. Gelukkig is er veel bewaard gebleven, waaronder zelfs bewegend beeld. Plekken in IJsselstein die we vandaag de dag nog zo goed kennen, zien we terug in 1945, gefilmd door de heer G. Meij. In de tentoonstelling Bezet & Vrij komt onze bevrijding voor je ogen tot leven.  

Monika Heldoorn, communicatie & marketing