Zwaantje Kurpershoek | Bildstock en Flying glasses, framed
Wat bepaalt nu of een stuk in het museum belandt? Wanneer behaalt een object collectieve waarde? En wat voor invloed heeft de fysieke vorm van een object, naast wat het inhoudelijk representeert, op de waarde ervan? Deze vragen waren de uitgangspunten van Zwaantje Kurpershoek (1998, NL) voor het maken van de werken Bildstock (2021) en Flying glasses, framed (2021).
Zwaantje Kurpershoek, De Pelgrim, 2019
Zwaantje Kurpershoek, Maria, 2019
Zwaantje Kurpershoek, Strikwerk, 2020
De collectie van Museum IJsselstein is begonnen vanuit een oproep in de krant. Hierin werd bewoners van IJsselstein gevraagd donaties te doen om zo samen een collectie bij elkaar te krijgen die kenmerkend is voor IJsselstein. Tot op de dag van vandaag worden er nog steeds objecten aangeboden om in de collectie op te nemen. Een van de laatste objecten die werd aangeboden was een kast. Deze kast heeft het museum moeten weigeren, mede vanwege ruimtegebrek.
Flying glasses, framed
De werken zijn ontstaan vanuit een kast die een bewoner van IJsselstein kwijt wilde. Deze kast heeft Kurpershoek omgevormd tot twee eigenzinnige objecten, die een poging doen als hedendaagse kunstwerken van belang te zijn om zo het museum binnen te komen. Een deel van de kast is omgevormd tot een drieluik onder de titel Flying glasses, framed. Kurpershoek heeft zich hierbij laten inspireren door de vorm van de kast zelf, waarbij de luiken lijken weg te willen vliegen als je ze opent.
Bildstock
Een ander deel van de kast vormt het werk Bildstock en refereert, zoals de titel al aangeeft, aan een wegkapel. Dit deel is juist buiten het museum beland en doet denken aan een afdakje bij een busstop. De kast is als het ware zelfstandig geworden in haar onderkomen, haar eigen onderdak. Onder Bildstock kan men schuilen en van buiten het museum (verlangend) naar binnen kijken.
