Tim Hollander

Tim Hollander | Potato thingy / Basked wavy / Circling the rim four times before dropping en For Decades and Decaydes

Tim Hollander (1987, NL) werkt als kunstenaar, curator en ontwerper. In Verzamelde Mazen - Collective Loopholes toont hen de werken Potato thingy / Basked wavy / Circling the rim four times before dropping en de video For Decades and Decaydes. Ook het campagnebeeld voor deze tentoonstelling, 0ooOO (Low Hanging Fruit) is van hun hand. 

Tim Hollander, 0ooOO (Low Hanging Fruit), 2020 | Installatie met objecten uit de collectie van Museum IJsselstein

In hun werk reflecteert Hollander vanuit een eigen perspectief afwisselend concreet, abstract, kritisch en poëtisch op de taal, regels, omgang en presentatie van hedendaagse kunst en tentoonstellingen. Hollander gebruikt daarbij een variëteit aan media, waaronder installatie, sculptuur, tekst en publicaties. 

Potato thingy / Basked wavy / Circling the rim four times before dropping

De sculptuur Potato thingy / Basked wavy / Circling the rim four times before dropping (2021) is een losse en abstracte associatie rond gevonden manden en plastic nep-aardappelen in de opslag van het museum. Het werk stelt een toekomst voor waarin de van riet gemaakte manden waar de aardappels in horen te liggen zijn vergaan, maar de plastic aardappels zelf nog niet. Vanuit het perspectief van een toekomstig museum wordt een voorstel gedaan om de aardappels te presenteren waarin verschillende associaties met manden zijn samengeperst. Zo lijkt de sculptuur inzicht te willen geven in het maakproces van rieten manden, maar zijn ook flarden te zien van een basketbalnet waar parels als regendruppels doorheen lijken te glippen. 

For Decades and Decaydes

De in de centrale ruimte gepresenteerde video For Decades and Decaydes (2019-2021) is een film die volledig bestaat uit een tekstueel script. Gemaakt vanuit Hollander’s fascinaties voor de verschillende eigenschappen van museum-depots, wat het betekent om objecten te archiveren en wat voor geluid een archief zou kunnen maken. De film heeft geen begin of einde en volgt een camera die langzaam door een museum-archief heen zweeft, onderweg allerlei objecten, opslagsystemen, associaties en vragen vastleggend. De vragen in For Decades and Decaydes behoeven vaak geen antwoord, maar leiden eerder naar nog meer vragen, meer slenteren langs ideeën, meer archieven en meer door het depot verslonden voorwerpen. 

>