Samantha Vlaming | Instrument for measuring time
Samantha Vlaming (1992, NL) is geïnteresseerd in het tragikomische van het alledaagse. In haar sculpturen, video’s en installaties ontmoeten flarden van haar omgeving, speelse objecten en ontdekkingen elkaar. Voor Verzamelde Mazen - Collective Loopholes bouwde ze een bijzondere installatie in het museum, waarmee ze het verstrijken van de tijd tastbaar maakt.
Een opstelling van Samantha Vlaming
Instrument for measuring time
In de installatie Instrument for measuring time (2021) rolt een bal uiterst langzaam van een helling door het museum. Het bedrog van de langzame bal prikkelt de raadseloplossende geest. In essentie is het vooral een confrontatie met de verwachting dat een bal sneller hoort te rollen. De installatie in zijn geheel kan worden gezien als een vervormde tijdsindicator; neem een loopje door het museum, keer terug en kijk hoe ver de bal zich heeft verplaatst. Net als dat tijd niet op elk moment en niet door iedereen hetzelfde wordt ervaren, heeft de bal niet altijd even veel tijd nodig om naar beneden te rollen.
Het parcours is samen met vrijwilligers van het museum gebouwd uit onderdelen van tweedehands meubels die in en rond IJsselstein zijn verzameld, samen met resthout van een IJsselsteinse meubelfabriek. Ze vormen samen een eigen collectie van objecten en materialen, gedeeltelijk overeenkomstig met een aantal objecten uit de collectie van het museum. Tijdens het bouwen aan de installatie verkregen de materialen nieuwe functies en betekenissen, suggererend dat de toekomst meer in petto heeft voor dit soort objecten dan het zijn van een echo van hun oorspronkelijke functie, een reliek uit een bepaalde tijd, of simpelweg afval.
