Oost West Thuis Best Schandstenen

Strafmaatregel, voornamelijk vrouwen gingen hieronder gebukt.

Guyote van IJsselstein verleende rond 1366, naast enkele vrijheden, het eerste geschreven strafrecht aan de ‘poorters’ – dit waren de bewoners - van IJsselstein. Zo werden boetes opgelegd voor het ‘loochenen, gewelddadig gebruik van vuist of voet, het slaan met een staaf, knuppel of steen, het toebrengen van verwonding, of verlamming en het doen van huisstoting’ (dit laatste was het steken of slaan naar iemand van buitenshuis inwaarts).   

Net als in de huidige tijd werd ook in de Middeleeuwen recht gesproken ter vergelding. Daaruit voortvloeiende straffen konden bestaan uit het opleggen van een geldboete, een gevangenisstraf of het ondergaan van een schandstraf. Deze laatste vorm van straffen leek de meest milde straf, maar was in die tijd gelijk ook de meest openlijk te ondergane straf. Tussen de 14e en 16e eeuw werden deze straffen voornamelijk opgelegd aan vrouwen, wanneer zij werden veroordeeld voor kwaadspreken, schelden, vechten, diefstal, overspel en hoererij. Ze kregen dan een ketting met zware stenen – schandstenen – omgehangen waarmee zij dan voor een bepaalde tijd moesten rondlopen. Zo kon iedereen zien dat de betrokken vrouw veroordeeld was. Het gebruik van schandstenen was een minder gebruikelijke straf dan de in ons land meer toegepaste schandpaal of schandton. 

Terug naar de hoofdpagina van Oost, west, thuis best

Meer lezen?

>> Naar het verhaal van Carla
>> Terug naar de hoofdpagina van Oost, west, thuis best